از منظرهای مختلف تعاریف متفاوتی از نابینائی به عمل آمده است. نابینایی طبی، حرفه ای و شغلی، آموزشی و نظایر آنها تعریف هائی است که به حسب مورد در نظر گرفته شده است. متداول ترین تعریف نابینائی که مورد پذیرش تقریباً همه محافل علمی و سازمان های مختلف می باشد بدین شرح است " نابینا  کسی است که دید و بینائی او علی رغم برخورداری از امکانات چشم پزشکی مانند عینک و ... در یک چشم یا هردو چشم 200/20 یا کمتر باشد". بعبارت دیگر آنچه را که " با چشم عادی می توان در 200 قدمی دید با تعریف فوق ، فرد نابینا تنها قادراست20 قدمی را ببیند". افرادی که دارای نقص بینائی هستند اما میزان دید آنها از 200/20 بیشتر واز 70/20 کمتر است جزء افراد نیمه بینا محسوب می گردند.

تعریف آموزشی

از نظر آموزش کودک یا دانش آموزی نابینا محسوب می گردد که قادر به استفاده از کتب و برنامه های عادی آموزش و پرورش نبوده و لازم است برای آنان روشها و وسایل ویژه ای تدارک دید. از نظر آموزش ، افراد نابینا به کسانی اطلاق می شود که نقص بینائی شان به اندازه ای شدید است که مجبورند خواندن را بوسیله بریل یا با استفاده از روشهای شنیداری یاد بگیرند.

شیوع نقص بینائی

تخمین میزان شیوع بینائی ، با توجه به عوامل گوناگون تغییر می کند. به عنوان مثال اگر مشکل بینائی با استفاده از عینک یا لنز برطرف شود این نقص در گروه معلولیتهای آموزشی قرارنمی گیرد.

تقریباً 20 درصد کودکان مدرسه رو از اختلالات بینائی برخوردارند، اما با تلاشهایی که امروزه در راه اصلاح این اختلالات صورت پذیرفته است از میزان شیوع آن کاسته شده است . نقص بینائی عارضه ای است که میزان شیوع آن در افراد زیاد نمی باشد. می توان گفت میزان آن تقریباً ما بین 1 به 500 دانش آموز به 1000 دانش آموز تغییر می کند. توافق کلی بر روی میزان 5/1  در صد نقص بینائی در مدارس عالی است. تعیین میزان شیوع نیمه بینائی که از زیر مجموعه های بینائی به شمار می رود کاردشواری است. برخی از آمار تخمینی که از کل جمعیت که توسط انجمن افراد نابینائی آمریکائی در سال 1983 ارائه شد حدود 4 تا 12 درصد از کودکان مدرسه رو در گروه افراد نابینای قانونی قرار دارد.

علل شایع نابینائی در کودکان

1.  خشکی چشم : ( نابینائی تغذیه ای) شایع ترین هاست. خصوصاً در بخشهائی از آفریقا و آسیا که نتیجه نرسیدن ویتامین A   کافی به بدن است که در بسیاری از میوه ها و سبزیها وجود دارد." خشکی چشم " در کودکانی ایجاد می شود که به این مواد کمتر دسترسی دارند.

2.  تراخم: شایع ترین دلیل قابل پیشگیری نابینائی در جهان است. اغلب در کودکان شروع شده و ممکن است ماه ها یا سالها دوام بیاورد. اگر به موقعدرمان نشود باعث نابینائی می شود. با تماس حشرات سرایت کرده و در محل های پر جمعیت فقیرنشین شایع است.

3.  سوزاک : درصورت عدم درمان فوری در چشم نوزاد باعث نابینائی است. نوزاد عفونت را در هنگام تولد از مادر می گیرد.

4.  کلامیدیا: بیماری آمیزشی است که با همان ویروس عامل تراخم ایجاد می شود. هم در دستگاه تناسلی و هم در چشم شبیه سوزاک بوده و به سرعت در سرتاسر جهان پخش می شود.

5.  نابینائی رودخانه: عامل بسیار شایعی از کوری در بخشهائی از آفریقا و آمریکای لاتین است. با نوعی مگس سیاه که در رودخانه ها و نهرها تخم گذاری می کند منتقل می شود درمانی ندارد.

6.  سرخک: که می تواند سطح چشم را آسیب بزند عامل شایع نابینائی

7.  خصوصاً در آفریقا و در کودکان با تغذیه بد است. آسیب مغزی : در بسیاری از کودکان خصوصاً همراه با فلج مغزی یا آسیب مغزی می تواند قبل، همزمان یا بعداز تولد روی دهد.

8.  آسیبهای چشمی: اغلب کودکان را کور می کند. وسایل نوک تیز، بازی با آتش ، اسید،مواد قلیائی، و بمب های دست ساز مثلاً برای ماهیگیری عوامل اصلی ایجاد آسیب هستند.

9.  نابینائی کودکان گاهی با مشکلات  دیگری مثل هیدروسفالی، آرتریت، جذام، تومورهای مغز یا داروی خاص ایجاد می شود. آب مروارید در نیمی از کودکان مبتلا به سندرم داون تدریجاً بوجود می آید. معلولیتهای دیگرباعث نابینائی است.

ا

فیلم محصول 6002 میلادی است و شش ماه از .» ترسا رگان « مستندی مستقل است به کارگردانی » اوتیسم؛ یک موزیکال

زندگی پنج کودک اوتیست را بازگو می کند که در حال آماده شدن برای اجرای یک نمایش موزیکال بر روی صحنه اند. در بین

که ویولن » آدام « متخصص دایناسورها! در نمایش نقش یک کمدین نوظهور را بر عهده دارد و » هنری « این کودکان برای مثال

سِل می نوازد در نقش یک خواننده ظاهر می شود... صد البته بقیه ی بچه ها خصوصیات و توانایی هایی دارند که در صورت

.

.

.

«

که سال ها قبل به دلیل بچه دار نشدن، پسر بچه ای را به فرزندی قبول کرده است، با بزرگ شدن فرزند خوانده اش » الینا هال

کمک می گیرد » استنلی گرینس پن « متوجه می شود که او اوتیست است و به همین دلیل از روان پزشکی به نام

.

.

.

.

.

  7 ویژگی دوست واقعی

آیا یافتن دوستان واقعی دشوار است؟ وجود چه مواردی باعث صمیمیت بیشتر میان دوستان می‌شود؟

همه ما دوستانی داریم و طبعا به نوعی از دوستی‌هایمان لذت می‌بریم. بعضی از ما دوستان نزدیک و صمیمی داریم اما در اینجا این سؤال مطرح می‌شود که چه مواردی باعث می‌شود که یک دوست به رفیقی حقیقی و واقعی تبدیل شود؟ چه جزئیاتی وجود دارد که یک دوست واقعی را از یک دوست معمولی جدا کرده و تفاوتش را برای ما آشکار می‌کند؟

رابطه دوستی یکی از مهم‌ترین روابطی است که ما در زندگی‌مان درصدد بهبود و پیشرفت آن هستیم. ممکن است یافتن دوست، کار بسیار آسانی باشد اما یافتن دوستی که در طول رابطه و در مواقعی که ما با سختی‌ها و مشکلاتی مواجه می‌شویم بخواهد و بتواند به کمکمان بیاید و در واقع یافتن یک دوست حقیقی، سخت است. حقیقت این است که با وجود داشتن پدر و مادر و اقوام، هنوز هم بسیاری از مردم برای گذراندن اوقات فراغت به دوستانشان وابسته هستند و بیشتر وقتشان را با دوستانشان می‌گذرانند.در اینجا به نقل داستان 2دوست صمیمی می‌پردازیم تا از آن نکات جالب توجه و آموزنده‌ای را به ذهن بسپاریم.

مایک و جان با یکدیگر بزرگ شده بودند و از دوران کودکی تا بزرگسالی دوستان بسیار نزدیکی به یکدیگر بودند. یک روز، بعد از برگشتن از مدرسه، آن دو به بحث و مناظره درباره اجتماع پرداختند. ناگهان بعد از اینکه بحث‌شان حسابی گرم شده بود، جان در یک لحظه عصبانی شد و سیلی محکمی به‌صورت مایک نواخت. مایک به دوستش جان خیره شد و سپس روی شن‌ها نوشت: «امروز بهترین دوست من، یک سیلی به من زد». بعد از نوشتن این جمله، آن دو نفر دوباره قدم‌زدن‌شان را از سر گرفتند. وقتی که می‌خواستند از روی رودخانه‌ای که بسیار پرآب بود عبور کنند، ناگهان مایک داخل آب افتاد. جان، بدون لحظه‌ای تردید و دودلی، داخل رودخانه پرید و مایک را نجات داد. بعد از آن، مایک روی یک تخته سنگ نوشت: «بهترین دوست من، مرا نجات داد».

جان متوجه نشد که چرا مایک این کارها را انجام می‌دهد، بنابراین از مایک پرسید: «چرا وقتی من به تو سیلی زدم، روی شن‌ها نوشتی اما وقتی تو را نجات دادم روی صخره نوشتی؟» مایک در پاسخ گفت: «دوست حقیقی باید کارهای اشتباهی که از بهترین دوستش سر می‌زند را فراموش کند ولی در عوض کارهای درست و مثبت دوستش را همیشه به یاد داشته باشد».

در اینجا پس از ذکر این مثال، به بیان 7مورد از خصوصیات دوست واقعی می‌پردازیم:                .                                                                      
1- بهترین‌ها را برای شما ‌می‌خواهد؛ یک دوست واقعی همیشه بهترین آرزوها را برایتان دارد. اگر او دریافت که شما در زندگی‌تان شخص موفقی هستید و اهدافتان در حال پیشرفت و موفقیت است، حتما از شما حمایت خواهد کرد.

2- پشتیبان شماست؛ اگر شما هم‌اکنون با یک مشکل روبه‌رو شده‌اید، می‌توانید دوست واقعی‌تان را تشخیص دهید زیرا دوست واقعی سعی می‌کند که در این مواقع از درد و غم‌تان بکاهد و شما را از این جریان احساسی که در آن به سر می‌برید، بیرون آورد.

3- صداقت دارد؛ یک دوست واقعی کسی است که با شما صادق باشد و وقتی از او کمک خواستید، او حرفی نمی‌زند که شما را راضی و خوشحال کند بلکه او چیزی را خواهد گفت که فکر می‌کند به صلاح شماست. دوست حقیقی، شما را نصیحت می‌کند، در همه حال پشتیبان و حامی شماست و در مواقع مختلف به شما کمک می‌کند و شما را به راه درست و مثبت هدایت می‌کند.

4- در مورد شما قضاوت نمی‌کند؛ یک دوست واقعی همیشه حامی شماست. او شما را همین‌طور که هستید، قبول دارد و می‌پذیرد و هیچ‌گاه تلاش نمی‌کند که شما را تغییر دهد. او شخصیت شما را با تمامی موارد مثبت و منفی قبول دارد.

5- به حرف‌هایتان گوش می‌دهد؛ دوستانی وجود دارند که در مواقعی که همه چیز رو به راه است با شما می‌مانند اما وقتی که شما با یک مشکل روبه‌رو می‌شوید، آنها ناپدید می‌شوند و در حل کردن مشکل شما هیچ کمکی نمی‌کنند؛ برعکس دوست واقعی کسی است که وقتی دید که شما با مشکل مواجه شده‌اید، دست کمک و یاری به سوی شما دراز کند.

6- شما را جزئی از زندگی‌اش قرار می‌دهد؛ یک دوست واقعی، شما را به بقیه دوستانش به‌خصوص خانواده‌اش معرفی می‌کند و شما را جزئی از زندگی‌اش می‌داند. در واقع شما یک نعمت یا موهبت الهی در زندگی او هستید.

7- رازدار شماست؛ یک دوست واقعی نقاط ضعف شما را بروز نمی‌دهد و رازدار شماست. رازهایتان را فاش نمی‌کند و برای شما حقه و کلکی سوار نمی‌کند. یکی از اهداف دوستی این است که به حریم و خلوت یکدیگر احترام بگذارید. یک دوست واقعی به این مهم عمل کرده و پشت‌سرتان غیبت نمی‌کند.

همیشه به یاد داشته باشید «کسی که یک دوست وفادار بیابد، یک گنج پیدا کرده است».